Radio Wolna Europa nadawało w krajach Europy Wschodniej, które znajdowały się pod silnymi wpływami sowieckimi. Radio to nadawało także na terenach polskich. Pierwsza polska audycja Radia Wolna Europa została nadana 4 lipca 1950 roku. Od 3 maja 1952 do 30 czerwca 1994 roku w strukturze Radia Wolna Europa istniała Rozgłośnia Polska. W okresie PRL była to najczęściej słuchana, ale także systematycznie zagłuszana, zagraniczna stacja radiowa.
Dyrektorami Rozgłośni Polskiej RWE w Monachium byli: Jan Nowak Jeziorański (1952-1976), Zygmunt Michałowski (1976-1982), Zdzisław Najder (1982-1987), Marek Łatyński (1987-1989) i Piotr Mroczyk (1989-1994).
Przez lata dla Radia pracowali wybitni dziennikarze. Z rozgłośnią współpracowali także znani pisarze, publicyści i działacze emigracyjni. Z Rozgłośnią Polską RWE kontaktowało się także wiele osób mieszkających w kraju w okresie PRL. Przekazywali oni materiały zza „żelaznej kurtyny”, mimo iż często spotykali się z szykanami ze strony władz komunistycznych. Do tego grona należeli, m.in. Danuta Bańkowska i Władysław Bartoszewski.
Rozgłośnia Polska RWE nadawała audycje informacyjne, a także bloki programowe o tematyce politycznej, ekonomicznej, rolniczej, kulturalnej i religijnej. Radio odegrało także znaczącą rolę w demokratycznych przemianach kraju. W latach 1990-1994 Rozgłośnia prowadziła już oficjalną działalność w Warszawie.
Oficjalne zakończenie działalności odbyło się 30 czerwca 1994 roku w Poznaniu. Wtedy to poddano ideę stworzenia „Stowarzyszenia Pracowników Rozgłośni Radia Wolna Europa”.